fbpx

Women We Trust | Η Σμαράγδα Κούτρα συνδυάζει την περιποίηση με τη διασκέδαση

29/09/2020

Στη σειρά Women we trust, η Άννα Μπουνάτσου συνομιλεί με νέες επιχειρηματίες που έφτιαξαν κάτι καινούριο από το μηδέν, με την πολύτιμη υποστήριξη του The People’s Trust. Αν θέλεις να μάθεις πώς φτιάχνεται μια επιχείρηση, ποια είναι τα εμπόδια που θα συναντήσεις, αν το επιχειρείν είναι για σένα και ποιος μπορεί να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις προκλήσεις που θα βρεις στο δρόμο σου, έλα να γνωρίσεις αυτές τις γυναίκες που κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα -και πιστεύουν ότι μπορείς να κάνεις κι εσύ το ίδιο.

Δείτε το άρθρο στο Women we trust –> εδώ


Η Σμαράγδα Κούτρα έφτιαξε το Snail and Coffee, ένα μέρος που θα εκτιμήσεις πολύ όποτε έχεις έστω και λίγο χρόνο στη διάθεσή σου για να απολαύσεις μερικές στιγμές περιποίησης, χαλάρωσης και διασκέδασης.

 

Τι είναι το Snail and Coffee;

Είναι δύο παροχές μαζί. Συνδυάζει την περιποίηση των νυχιών με μια βόλτα για καφέ. Οι σύγχρονες γυναίκες, συνήθως, βιώνουν στην καθημερινότητά τους τον περιορισμό του χρόνου. Εργασία, οικογένεια, παιδιά, υποχρεώσεις. Αυτός ο χώρος δημιουργήθηκε ώστε να μπορεί καθεμία να περιποιηθεί τον εαυτό της με τον καλλωπισμό των νυχιών ή ένα μασάζ, είτε με την παρέα της είτε μόνη της, και να πιει έναν καφέ την ίδια στιγμή, σαν να βρίσκεται σε μια απλή καφετέρια. Δύο σε ένα, δηλαδή. Έτσι προέκυψε το Snail and coffee. Την ιδέα αυτή την είδα υλοποιημένη για πρώτη φορά στην Αγγλία κι έτσι μου μπήκε στο μυαλό. Υπήρχε ένα Nail-bar, αυθεντικό μπαρ στο οποίο πίνεις ποτά αλλά κάνεις και τα νύχια σου στην μπάρα. Είχε κάποια σταντ όπου περίμεναν είτε οι πελάτισσες που θα περιποιούνταν τον εαυτό τους είτε εκείνες που απλά έπιναν το ποτό τους. Δεν ήταν υποχρεωτικό να κάνουν και τα δύο. Όπως και σε εμάς. Αφού πήρα την απόφαση, μπήκα στη διαδικασία να δω πώς μπορώ να πραγματοποιήσω κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Για τη συγκεκριμένη επιχείρηση, απλώς χρειάστηκε να υπάρχουν δύο ειδών άδειες. Βρήκα τον ιδανικό χώρο για μένα, καθώς ήθελα να στηθούν σε διαχωρισμένο σημείο τα τραπεζάκια των νυχιών από τα καθίσματα του καφέ. Βοήθησαν πολύ τα τετραγωνικά του καταστήματος και με αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να στηθεί μπροστά το καφέ και πίσω τα νύχια. Η ονομασία του μαγαζιού ήταν ιδέα ενός φίλου μου. Πήραμε στο «S» από το αρχικό του ονόματός μου, το κολλήσαμε δίπλα από το «nail», που σημαίνει νύχι, κι έπειτα γράψαμε και το «coffee». Το λογότυπο είναι το σχέδιο ενός σαλιγκαριού το οποίο γύρισε ανάποδα κι έγινε κούπα. Τόσο απλά.

 

Ποια είναι η επαγγελματική σου εμπειρία; 

Ασχολούμαι δέκα χρόνια με την περιποίηση των νυχιών. Έχω ξεκινήσει από τα 18 μου. Έχω μεγάλη προϋπηρεσία στον κλάδο του μανικιούρ-πεντικιούρ σε διάφορα καταστήματα.  Πριν από δύο χρόνια, έτυχε να φύγω και να μείνω για μία διετία στη Λευκάδα. Εκεί είδα λίγο τι σημαίνει εστίαση. Ασχολούμουν με τη διοίκηση, το προσωπικό, είχα ευθύνες. Φεύγοντας από τη Λευκάδα και γυρνώντας πλέον στην Αθήνα, το στοιχείο της επιχειρηματικότητας το ήθελα και το δούλευα στο μυαλό μου αρκετά. Πάντα ήθελα να έχω τη δική μου επιχείρηση. Αγαπούσα το επάγγελμά μου, αυτό με το οποίο ασχολούμουν τόσα χρόνια, αλλά ήρθε και ο καφές και κάπως μπερδεύτηκα μέσα μου. Ήμουν σε δίλημμα σχετικά με το τι να κάνω και τι είδους μαγαζί να άνοιγα τελικά. Έχοντας την εμπειρία και ψάχνοντας τι ανάγκες υπάρχουν ή προκύπτουν, είδα ότι οι γυναίκες θέλουν να τα προλάβουν όλα γρήγορα και να μην στερούνται τις προσωπικές απολαύσεις.

 

Πώς σου φαίνεται τώρα η επιχειρηματικότητα;

Μου ταιριάζει. Εξ αρχής ήθελα να το κάνω για να είμαι ανεξάρτητη. Θεωρώ ότι όποια γυναίκα θέλει κι έχει μέσα της την ανάγκη να ελέγχει την καθημερινότητά της, να την προγραμματίζει, να έχει τα ηνία στον επαγγελματικό τομέα, θα νιώσει όμορφα όταν θα  εμπιστευτεί τον εαυτό της και θα πει πως είναι έτοιμη να πάρει απόλυτα τη ζωή της στα χέρια της. Από την εμπειρία μου είδα πως σε ένα ποσοστό του 80% βοηθάει η ψυχανάλυση για να βρούμε τα πατήματά μας. Χωρίς τη βαθιά εσωτερική μας αναζήτηση μπορεί επαγγελματικά να κάνουμε λάθη, τα οποία στο πέρασμα των χρόνων παρερμηνεύονται από εμάς τις ίδιες και τελικά δεν είμαστε ευτυχισμένες με ό, τι κάνουμε. Χρειάζεται να θέτουμε στόχους. Για μένα σε αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο η ψυχανάλυση. Ήθελα να καταλαβαίνω τον πελάτη, τα κορίτσια που δουλεύουν μαζί μου, να καταλαβαίνω πως πρέπει να αντιδράσω σε κάθε περίπτωση, ότι θα γίνουν λάθη και πρέπει να είμαστε συμφιλιωμένες με αυτό. Χρειάζεται να μπορούμε να κατανοήσουμε πόση ώρα πρέπει να αφιερώσουμε σε κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας χωρίς να αλλοιωνόμαστε και να σπαταλάμε άσκοπα ενέργεια.

 

Αυτή είναι και η συμβουλή που θα έδινες σε μια γυναίκα που θέλει να ξεκινήσει τη δική της επιχείρηση;

Ποτέ δε θα είναι ευνοϊκές οι συνθήκες. Πάντα θα υπάρχουν δυσκολίες, όπως σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Είμαστε εδώ, καθεμία μας το παλεύει με το δικό της τρόπο και εξελίσσεται κάθε μέρα λίγο παραπάνω. Πολλές φορές είναι εύκολο να είσαι υπάλληλος, να ξέρεις ότι έχεις ένα σταθερό μισθό, να είσαι ικανοποιημένη με αυτό και να σε γεμίζει. Εμένα όμως πάντα κάτι με έτρωγε, με ενοχλούσε. Αναρωτιόμουν γιατί να εργάζομαι τόσες ώρες κάπου, με ένα μισθό που δεν ανταποκρινόταν στη δουλειά που έβγαζα. Δεν μου ταίριαζε η ανταμοιβή μου. Ξέρω πως το να ανοίγεις ένα μαγαζί δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κερδίζεις παραπάνω χρήματα. Θέλει χρόνο, υπομονή και στόχο. Όταν όλα αυτά μπουν σε μια σειρά και ξεκινήσει αυτή η γυναίκα την δική της επιχείρηση τότε θα πει: «για τους επόμενους 6 μήνες θα παίρνω λιγότερα από όσα μου έδιναν όταν ήμουν μισθωτή, αλλά θα δημιουργώ κάτι δικό μου, όπως ακριβώς το θέλω εγώ». Τότε θα νιώσει ευχαριστημένη με όσα κερδίζει. Δεν ανοίγουμε μαγαζί για να πετάμε λεφτά. Δεν είμαστε αφεντικά. Είμαστε εργοδότες. Μια επιχείρηση θέλει αγάπη, ψυχραιμία και να λαμβάνουμε το κάθε ερέθισμα με σύνεση, χωρίς βιασύνη και αλαζονεία.

 

Ποιο είναι το πιο ωραίο και το πιο δύσκολο στο να έχεις τη δική σου επιχείρηση;

Από την πρώτη μέρα που μπήκα στο Snail and coffee ένιωσα ότι είναι σαν μια εγκυμοσύνη. Η εγκυμοσύνη κρατάει 9 μήνες, η γυναίκα εκείνη την περίοδο προετοιμάζεται κι έπειτα τους επόμενους μήνες το βρέφος εξαρτάται 100% από εκείνη. Έτσι είναι κι όταν ξεκινάς τη δική σου επιχείρηση. Βλέπεις σιγά σιγά κάτι να διαμορφώνεται και κάθε μέρα το βλέπεις όλο και πιο καλά. Η στιγμή της γέννησης είναι η στιγμή που βάζεις το κλειδί στην πόρτα και λες «καλή αρχή». Εκεί μπαίνεις μέσα στο χώρο και ξέρεις ότι σε χρειάζεται όσες ώρες είναι ανοιχτός. Δεν μπορείς να φύγεις. Όταν ξεκινάς, είσαι πάντα με έναν αναστεναγμό. Είναι μέσα στο πρόγραμμα. Θετικό σε μία επιχείρηση σαν αυτή είναι το ότι λειτουργούμε με ραντεβού. Πάνω κάτω ξέρω τι χρήματα θα μπουν στο μαγαζί κι από εκεί και πέρα τα έξοδα είναι σχεδόν πάγια. Το μαγαζί άνοιξε  1η Φεβρουαρίου, έκλεισε λόγω κορωνοϊού το Μάρτιο, άνοιξε πάλι 4 Μαΐου κι από τότε δουλεύει υπό κανονικές συνθήκες. Κάθε μέρα ανοίγω και κλείνω εγώ. Και το θετικό και το αρνητικό είναι ότι πρέπει να αφιερώνω όλο μου το χρόνο. Μέχρι στιγμής βγαίνει μια πηγαία δύναμη από μέσα μου η οποία με κρατάει τόσες ώρες όρθια και μου προσφέρει αντοχή. Όταν είσαι υπάλληλος, σχολάς μια καθορισμένη ώρα, κλείνεις την πόρτα πίσω σου και πας σπίτι σου. Ούτε ευθύνες για την επιχείρηση, ούτε άγχη. Όταν κλείνει η πόρτα, ασχολείσαι μόνο με τη ζωή σου. Ξέρεις τι ώρα θα πας και τι ώρα θα γυρίσεις. Πέρασε πολύς καιρός για να καταλάβω ότι δεν μου αρέσει αυτό. Όταν ήρθε η στιγμή και με δοκίμασα, έχοντας επιχείρηση στη Λευκάδα, ήμουν πολύ ενεργητικό μέλος. Ήταν μια δοκιμασία για μένα και ως προς το πώς με βλέπουν οι υπάλληλοι. Γυρνώντας εδώ είπα ότι πρέπει να το κάνω, ήμουν σίγουρη, το ήθελα αφάνταστα. Έβαλα το δικό μου όνειρο σε αυτό που δημιούργησα και πλέον θέλω να εξελιχθεί. Ξέρω ότι έχει πάρει την ταυτότητά του.

 

Πως χειρίστηκες την περίοδο της καραντίνας;

Το κατάστημα έμεινε 1, 5 μήνα κλειστό. Με επηρέασε η περίοδος πριν κλείσουμε γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει. Δεν ήξερα αν προστάτευα τους υπαλλήλους μου, τι θα γίνει με τα ραντεβού. Υπήρχε μια αναστάτωση γενικά κι ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Ήταν πρωτόγνωρο για όλους. Όταν βγήκε ο κ. Τσιόδρας κι είπε κλείνουν κομμωτήρια, κέντρα αισθητικής, όλα τα καταστήματα, κάθισα έξω από το μαγαζί και είπα απλά «τώρα πρέπει να προφυλάξω τον εαυτό μου, δεν υπάρχει τίποτα άλλο». Από τη στιγμή που είπε η κυβέρνηση «κλείστε τα μαγαζιά», δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι όλοι. Κλείσαμε, πήγαμε στα σπίτι μας και δεχόμουν μηνύματα να ανοίξω το μαγαζί ή αν μπορούσα να στείλω κοπέλα σε σπίτια να φτιάξει νύχια. Προφανώς δεν συνέβη αυτό. Αποφάσισα, λοιπόν, να κάνω μια ανασκόπηση για τον πρώτο μήνα του καταστήματος: πού ήταν τα δικά μου λάθη, πού έπρεπε να αλλάξω κάτι, πώς θα ευχαριστήσω τις πελάτισσες μου όταν όλα θα μπουν ξανά στη θέση τους. Ήθελα, όταν θα επιστρέφαμε, να είναι όλα σαν να μην κλείσαμε ποτέ. Ευτυχώς έχω μια καλή ομάδα συνεργατών δίπλα μου, με τους οποίους είμαστε σαν οικογένεια. Δεν πάθαμε κατάθλιψη. Και γενικά, χωρίς καλή ομάδα δεν κάνεις τίποτα.

 

Έχεις σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις;

Όχι. Σκέφτομαι τι θα μπορώ να κάνω αν τα πράγματα πάνε προς εκεί ή αν αρχίσω να φοβάμαι. Σίγουρα όμως δεν θα αφήσω το τιμόνι. Ένιωσα ανασφάλεια μέσα στην καραντίνα. Το μαγαζί άνοιξε ένα μήνα κι έκλεισε. Αναρωτιόμουν «θα μπορέσει να ανασάνει ή να πάρει τα πάνω του;» Αν έρθει δεύτερη καραντίνα, που δε θέλω να το πιστέψω, με νοιάζει τι θα γίνει με τη δική μου επιχείρηση πλέον. Αλλά ακόμα αντέχω. Είναι πολύ νωρίς.

 

Το The People’s Trust πως το βρήκες;

Το είχα δει τυχαία κάποια στιγμή σε διαφήμιση στο ίντερνετ, αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Το μαγαζί το στήσαμε με μια κοπέλα, η οποία είχε βοηθήσει άλλο ένα παιδί που είχε συνεργαστεί με το The People’s Trust. Είχα σταματήσει τότε τη δουλειά που έκανα και άρχισα να φτιάχνω το μαγαζί. Δεν μπορούσα να απευθυνθώ στον ΟΑΕΔ να με στηρίξει με κάποια επιχορήγηση. Έτσι, λοιπόν, εκείνη μου πρότεινε να μπω να δω τον οργανισμό αυτόν, και αμέσως συμπλήρωσα κι έστειλα την αίτησή μου. Ουσιαστικά ο χώρος υπήρχε, οι εργασίες είχαν ξεκινήσει, αλλά είχαμε κολλήσει στο πώς θα του δίναμε την τελική μορφή. Αν δεν υπήρχε η βοήθεια από το The People’s Trust, το μαγαζί θα φτιαχνόταν μισό. Το μπροστά κομμάτι του καφέ θα πήγαινε σιγά σιγά να στηρίξει το πίσω κομμάτι της περιποίησης των νυχιών. Υπήρχε ο προϋπολογισμός, αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν θα υπήρχαν τα έπιπλα, γιατί δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία δανεισμού και να χρωστάω στην τράπεζα. Απευθύνθηκα, λοιπόν, στον οργανισμό, ήρθαν, είδαν το μαγαζί και μου έδωσαν τη στήριξη, η οποία ήταν πολύτιμη. Για να είμαι ειλικρινής από την ημέρα που ανοίξαμε δεν προλαβαίνω να τους ακολουθώ σε πολλές δραστηριότητες, αν και ενημερώνομαι για ό, τι καινούργιο κάνουν. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. Ο κόσμος δεν είναι ενημερωμένος για το πώς μπορεί να βοηθηθεί. Είναι μεγάλη ανάσα να ξέρεις ότι υπάρχει μια στήριξη. Το 50% του οικονομικού άγχους φεύγει από πάνω σου. Μια επιχείρηση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Έτσι τον αντιμετωπίζουν και εκείνοι με την εμπειρία και την ικανότητά τους.